Czym zajmuje się kardiolog?

Kardiologia to taka dziedzina medycyny, która zajmuje się badaniem funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego, czyli serca i naczyń krwionośnych.

Specjalizacja ta zwykle nie obejmuje chirurgii, chociaż niektóre choroby układu krążenia wymagają operacji chirurgicznych. W takiej sytuacji operacje przeprowadza kardiochirurg. Kardiolog to specjalista, który ukończył kurs usg serca

Jednym z czynników, który wyraźnie sprzyja chorobom układu krążenia jest stres i nadmierne tempo codziennego życia. Właśnie dlatego choroby układu sercowo-naczyniowego są tak częste w XXI wieku i cierpią na nie coraz to młodsze osoby. 

Czym są choroby układu krążenia?

Choroby układu sercowo-naczyniowego to choroby, które wpływają na serce poprzez zwężenie tętnic i zmniejszenie ilości krwi, którą otrzymuje serce, co w rezultacie utrudnia jego pracę. W dzisiejszych czasach choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów na świecie, również w naszym kraju.

Choroby te, często bezbolesne i nie dające widocznych objawów, bardzo często pozostają nieleczone i nierozpoznane na czas. Może to z biegiem czasu prowadzić do jeszcze poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak zawał serca, udar mózgu lub uszkodzenie nerek. Szczególnie niebezpieczne w przypadku chorób układu krążenia jest to, że można cierpieć na więcej niż jedną z nich jednocześnie, nawet nie mając takiej świadomości.

Podstawowym badaniem kardiologicznym jest echo serca, które pomaga specjaliście w postawieniu diagnozy. 

Najczęstsze choroby układu krążenia diagnozowane i leczone przez kardiologa

Do najczęstszych chorób układu krążenia możemy zaliczyć:

– niewydolność serca

Choroba ta pojawia się, gdy dochodzi do zaburzenia równowagi między zdolnością serca do pompowania krwi a potrzebami organizmu. Serce może przestać pracować z powodu własnych problemów lub dlatego, że jego zdolność do reagowania nie wystarcza, aby sprostać wymaganiom organizmu. Do objawów niewydolności serca należą: nadmierne zmęczenie przy wysiłku, duszność w pozycji leżącej, zła tolerancja wysiłku, zatrzymanie płynów i duszność przy wysiłku.

– wysokie ciśnienie krwi

Stan określany mianem wysokiego ciśnienia krwi wyraźnie zwiększa ryzyko zawału serca. Przyczyną choroby jest zwężenie małych tętniczek zwanych arteriolami, które odpowiadają za regulację przepływu krwi, a kiedy stają się mniejsze, serce musi pracować ciężej niż jest w stanie, aby spełnić swoją funkcję, co powoduje ucisk w naczyniach krwionośnych.

-hipercholesterolemia lub nadmiar cholesterolu

Cholesterol jest poważnie szkodliwy dla zdrowia. Aby go kontrolować, zaleca się stosowanie zrównoważonej diety i regularne ćwiczenia fizyczne. Istnieje wiele przyczyn, które mogą powodować wzrost stężenia cholesterolu powyżej dopuszczalnego poziomu. Jednym z nich jest czerwone mięso. Na ogół do momentu pojawienia się choroby naczyniowej nie występują żadne objawy, dlatego w celu jej zdiagnozowania należy wykonać badanie krwi, w którym określić możemy stężenie cholesterolu całkowitego.

– zawał mięśnia sercowego

Zablokowanie tętnicy może prowadzić do zawału serca, ponieważ zmniejsza się ilość tlenu docierającego do komórek serca, co powoduje ich obumieranie i zniszczenie części mięśnia sercowego. Proces, który zwykle ma miejsce w przypadku zawału serca, rozpoczyna się od zatkania tętnic, przez co tlen nie może dotrzeć do mięśnia sercowego, co z kolei uniemożliwia sercu pompowanie krwi, a komórki tkanek nie otrzymują krwi, powodując ich śmierć. Najbardziej charakterystycznym objawem zawału mięśnia sercowego jest ostry ból w klatce piersiowej.

– dławica piersiowa

Występuje wtedy, gdy serce nie ma dopływu krwi z powodu problemów z zablokowaniem tętnic wieńcowych. Głównym objawem u osoby chorej jest silny ucisk w klatce piersiowej.

– zaburzenia rytmu serca

Zaburzenia rytmu serca są bardzo powszechne, ale jeśli się z nimi zmagamy, nie zawsze oznacza to, że pacjent cierpi na jakąś chorobę. Niektóre sytuacje, których doświadczamy na co dzień, mogą powodować zwolnienie lub przyspieszenie tętna, dlatego zwracanie uwagi na te zmiany może pomóc w rozpoznaniu choroby. Jeśli masz mniej niż 60 uderzeń serca, to jest to stan powolny, ale niektórzy sportowcy mają takie uderzenia, nie cierpiąc na żadną chorobę. Z drugiej zaś strony, jeśli częstotliwość uderzeń serca przekracza 100 uderzeń na minutę, mamy do czynienia z szybkim biciem serca, czyli zazwyczaj z tachykardią.